Silnik indukcyjny

Inaczej silnik asynchroniczny – urządzenie elektryczne zamieniające energię elektryczną w mechaniczną w postaci ruchu obrotowego wału napędowego, która jest wykorzystywana do napędu maszyn i urządzeń.

Urządzenie składa się z nieruchomego stojana oraz obracającego się wewnątrz niego na łożyskach wirnika. Zarówno stojan jak i wirnik wykonane są z ferromagnetycznych blach, w żłobkach których nawinięte zostały cewki uzwojenia. Wielofazowy (najczęściej trójfazowy) prąd przemienny przepływający przez uzwojenia stojana skutkuje powstaniem zmiennego pola magnetycznego wokół wirnika. Zjawisko indukcji magnetycznej powoduje powstanie sił elektromotorycznych w uzwojeniu wirnika, gdzie zaczynają płynąć prądy indukujące jego pole magnetyczne. Wzajemne oddziaływanie pól magnetycznych stojana i wirnika wytwarza moment elektromagnetyczny w silniku przekładający się na moment obrotowy wirnika względem nieruchomego stojana. Nieobciążony silnik obraca się w prędkością bliską do synchronicznej. Przyłożenie obciążenia powoduje powstanie zjawiska poślizgu, czyli sytuacji, w której wirnik obraca się wolniej niż wirujące pole magnetyczne. Przy obciążeniu znamionowym silnika (takim do jakiego został opracowany silnik) poślizg wynosi 2-4% względem wirowania pola magnetycznego stojana. Zewnętrzne rozpędzenie wirnika silnika indukcyjnego może spowodować, że zacznie on pracować jako generator i oddawać energię do sieci zasilającej. Silniki indukcyjne to proste konstrukcje, które szeroko stosowane są jako napęd w przemyśle i nie tylko.

Za pomocą przetwornic częstotliwości prędkość obrotowa może być w łatwy sposób regulowana co dodatkowo zwiększa pole zastosowania a dodatkowo pozwala na oszczędność energii elektrycznej.