Przekładnia ślimakowa

Przekładnia ślimakowa – Przekładnia ślimakowa, jest mechanizmem napędowym o wichrowatych osiach. Kąt między osiami wynosi na ogół 90°. Podstawowymi elementami przekładni ślimakowej są ślimak i koło ślimakowe, zwane także ślimacznicą. Ślimak z wyglądu podobny jest do śruby o gwincie trapezowym i skoku będącym wymierną częścią liczby n (skok modułowy). Koło ślimakowe natomiast jest kołem walcowym śrubowym o specjalnie ukształtowanym wieńcu. Rozpowszechnienie przekładni ślimakowych jest spowodowane ich ważnymi zaletami, jak: duża powierzchnia przyporu zębów przy ich styku liniowym, możliwość uzyskania dużych przełożeń (l :50 i więcej), równomierność przeniesienia ruchu i cichobieżność, możliwość uzyskania przekładni samohamownej (wiąże się to jednak ze znacznym spadkiem sprawności). Do podstawowych wad przekładni ślimakowych zaliczamy: niską sprawność(a w związku z tym nagrzewanie się przekładni). W zależności od kształtu ślimaka rozróżniamy: walcową przekładnię ślimakową oraz globoidalną przekładnię ślimakową.