Przekładnia planetarna

Jeden z typów przekładni zębatych zmieniającej prędkość ruchu obrotowego między wejściem i wyjściem przekładni, w której budowie jedno lub więcej kół nie ma ustalonej na stałe osi obrotu. W zależności od zadanej konstrukcji, w budowie możemy wyróżnić elementy: koła centralnego (słonecznego), zewnętrznego (pierścieniowego) oraz kół planetarnych krążących między dwoma pierwszymi, które połączone są jarzmem. To właśnie im przekładnia zawdzięcza swoją nazwę. Dzięki zwartej konstrukcji charakteryzującej się małymi luzami kątowymi, mogą przenosić bardzo duże obciążenia co pozwala na szerokie pole ich zastosowania przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej sprawności. Wraz ze zmianą prędkości spowodowaną danym przełożeniem modyfikacji ulega także moment obrotowy. Fakt ten wykorzystywany jest w urządzeniach budowlanych wymagających dużego momentu jak kruszarki, młyny, mieszalniki czy dźwigi.

Niewielkie rozmiary i fakt możliwości osiowego osadzenia z wałem napędowym powoduje, że chętnie stosowane są także w układach automatyki z serwonapędami czy jako motoreduktory. Ograniczenia konstrukcyjne powodują, że pojedyncza przekładnia planetarna może realizować maksymalnie 3 przełożenia do przodu i jedno do tyłu. Natomiast możliwe jest łączenie kilku przekładni planetarnych i zwiększenie ilości przełożeń. Ze względu na dość skomplikowany proces projektowy przekładnie planetarne mają stosunkowo wysoką cenę.